با کمک به آفریده های خداوند، سرنوشت خود را نیکو کنید

برای حمایت و پشتیبانی از حیوانات بی آزار خانگی چون سگ و گربه ها که در خیابانها و بیابانهای مختلف آواره و بی سرپرست و یا مصدوم هستند و یا مورد ستم و آزار انسانهای روانی قرار میگیرند، به شبکه های اجتماعی زیر بپیوندید:

گروه تلگرامی حامیان حیوانات:

https://t.me/joinchat/BxbTyUQk4G4HJpmkULCwCg

کانال تلگرامی اعلام حیوانات امداد شده:

https://t.me/rescued911

کانال تلگرامی اعلام حیوانات آسیب دیده و مصدوم و یا نیازمند پناه:

https://t.me/heyvanateasibdide

آگهی و تبلیغات

 

کانال تلگرام سایت

كوئست و دروغ محكوم به نابودي­اند  

چرا كوئست روي كشورهاي جهان سوم و آسيايي تمركز كرده است؟

       زيرا در اين كشورهاست كه مي­تواند ازecard خود سوء استفاده كند. ولي در كشورهاي اروپايي يا آمريكائي مردم براي خريد از انواع كارتهاي اعتباري مانند Visa Card , Master Card , Credit Card و ديگر كارتهاي معتبر جهاني استفاده مي­كنند در اين صورت مطابق قوانين بين­المللي اين كارتها ، در صورتي كه خريدار از خريد خود و يا از كار كردن در اين شركت پشيمان شود كوئست موظف است پول شخص را شش ماه بعد با كسر 10% زيان و يا يك سال بعد با پرداخت كامل وجه به مشتري مسترد نمائيد. ولي با كارتهاي توليدي خود به نام ecard از هرگونه مسئوليتي مبرا مي­باشد..

چرا كوئست با پست Fedex قرارداد مي­بندد؟

       كمپاني كوئست در حالي با Fedex (Federal Express) قرارداد بسته كه مي­داند به دليل تحريم ايران از سوي آمريكا و آمريكائي بودن اين شركت پستي، امكان ارسال محصولات به ايران نمي­باشد در نتيجه هيچگونه مسئوليتي در قبال نرسيدن محصول به دست خريداران ايراني ندارد. در حالي كه اگر با پست ‏TNT قرارداد ببندد محصولات بدون مشكلي به ايران فرستاده و به دست مشتريان مي­رسد همانطور كه محصولات Goldmine مي­رسيد. با وجود شركت­هاي پستي معتبري چون Aramex ,DHL, UPS و TNT چرا اصرار به كار با Fedex است؟‌جز اين كه بهانه­اي براي سود بيشتر از طريق انبار كالاي خريداري شده است. در ضمن كوئست به دليل فعاليت در بندر آزاد تجاري ارتباطي با قانون داماتو ندارد.

چرا كوئست ، نتورك ماركتينگ نيست و فقط از اين نام سوء‌ استفاده مي­كند؟(تبليغات و اسپانسري بازيهاي آسيايي نقطه ضعف كوئست)

       طبق تعريف جهاني ، نتورك ماركتينگ يعني حذف واسطه­هاي تجاري (Dealer Elimination) و مطابق قوانين تجاري آمريكا FTC (Federal Trade Commission) شركتي مجاز به فروش كالا از طريق نتورك ماركتينگ مي­باشد كه خود توليدكننده آن كالا باشد. در حالي كه كوئست توليد كننده هيچ يك از كالايي كه مي­فروشد نيست. سكه­هاي طلا و ساعت و دستبند و گردنبند متعلق به كمپاني آلماني BH Mayers mint. است. ديگر محصولات نيز در اصل خدمات هستند و كالاي توليدي بشمار نمي­روند. خدمات فن­آوري­هاي مخابراتي در انگليس تهيه مي­شوند. خدمات تورهاي مسافرتي نيز مربوط به هتلها و شركتهاي توريستي و مسافرتي ديگر مي­باشد. بنابراين اين شركتها ، شركت­هاي خدماتي هستند نه توليدي.  البته كوئست بر اين ادعاست كه بخشي از سهام بسياري از اين شركت­ها را خريداري كرده است اين در حاليست كه قوانين بين المللي تجارت (WTO) فقط به شركت­هايي اجازه خريد و فروش سهام يكديگر را مي­دهد كه كشورهاي تابع آنها عضو سازمان تجارت جهاني باشند و چون شركت كوئست در بندر آزاد تجاري هنگ كنگ فعاليت مي­كند اجازه خريد سهام ديگر شركت­ها را ندارد مگر آنكه آن شركت نيز مانند كوئست در يك بند آزاد تجاري فعال باشد. ولي حتي اگر اين ادعاي بدون مدرك كوئست درست باشد بدين معناست كه شريك تجاري اين شركتها شده و نه تنها خود دلالي مي­كند بلكه پاي چند دلال ديگر را نيز به ميان آورده است و عملا حذف واسطه­ها ديده نمي­شود. زيرا هم كوئست و هم اين شركتها به ميزان سهامي كه دارند بايد سود داشته باشند و علت بيش از اندازه گران بودن محصولات نيز وجود اين واسطه­گريهاست. بنابراين در هر دو حالت كمپاني كوئست به عنوان يك واسطه تجاري يا دلال ايفاي نقش مي­كند. به همين جهت نام كمپاني QI در ليست شركتهاي مجاز FTC نبوده و مورد تأييد آن نمي­باشد.

از سوي ديگر سه مدير و عضو هيئت مديره كوئست به نامهاي Vijay Eswaran, Donna Marie Imson, Joseph Bismark در تاريخ 2007/05/05 به اتهام سوء استفاده از نام بازاريابي شبكه­اي Network Marketing و راه­اندازي يك شركت هرمي به نام QI در جاكارتاي اندونزي توسط پليس اين كشور دستگير شدند. بازداشت اين اشخاص كه به دستور پليس بين­الملل بود در همايش بين­المللي شركت واقع در سالن Convention Center جاكارتا صورت گرفت كه از سوي دولتهاي سه كشور فيليپين ، هنگ كنگ و اندونزي تحت پيگرد قانوني بودند. گزارش اين خبر در سايت زير موجود است:

http://www.gmanews.tv/story/41042/3-pyramiding-suspects-arrested-in-jakarta-report

چرا تبليغات در تلويزيون ITN و تبليغات در بازيهاي جام باشگاههاي آسيا مايه ننگ و ضعف كوئست است؟

از آنجا كه كوئست نتورك ماركتينگ نيست و براي بازاريابان خود ارزشي قائل نمي­باشد هر از گاهي اقدام به تبليغات مي­كند كه كاملا با مقوله نتورك ماركتينگ تناقض دارد. زيرا يكي از اصول نتورك ماركتينگ علاوه بر حذف واسطه­ها. حذف هزينه تبليغات است. كوئست اينترنشنال در سال 86 از طريق تلويزيون ماهواره­اي ITN اقدام به پخش تبليغات خود نمود. تلويزيوني كه در اواخر سال 88 و اوايل سال 89 نيز اقدام به تبليغ بي­شرمانه يك شركت سرمايه­گذاري (invest) و كلاه­بردار به نام synolon group نموده است. پيش از اين نيز شركتهاي سرمايه­گذاري زيادي در ايران پول و سرمايه بسياري از مردم را چپاول كردند كه نمونه آن شركت پالينور بود. كوئست به تازگي با اسپانسر شدن بازيهاي جام باشگاهاي آسيا، تبليغات جديدي را آغاز كرده است كه نشان مي­دهد نه تنها نتورك ماركتينگ نيست بلكه فروشي بر اساس فروش خورشيدي (solar) يا همان sun level دارد. بدين معنا كه خارج از محدوده بازاريابان ، سفارش خريد مي­پذيرد و هر شخصي مي­تواند مستقيما و بدون داشتن معرف، از شركت كوئست خريد انجام دهد.بدين ترتيب كوئست حتي بازاريابان خود را هم دور مي­زند.

چرا كوئست ناچار است محصولات خود را چند برابر ارزش واقعي بفروشد؟

       به دليل دلالي كوئست و وجود واسطه­هاي ديگر كه محصولات كوئست را تأمين مي­كنند و در بالا نام آنها برده شد براي آنكه هم كوئست و هم    واسطه­هاي ديگر بتوانند سود ببرند، كالاي عرضه شده بايستي چند برابر ارزش واقعي به فروش برسند. چنانكه يك گردنبند كوئست به مبلغ 1170000 تومان در ابتداي خيابان منوچهري روبه­روي سفارت انگليس كه كليه محصولات كوئست با قيمت واقعي بفروش مي­رسد به بهاي 75000 تومان موجود است. اين وضعيت در همه محصولات كوئست صادق است. تورهاي مسافرتي يا Vacationها فقط يك اتاق هستند که شما حتی هنگامی که 10000$ نيز پرداخت کنيد تنها حق عضويت پرداخت کرده­ايد و به هيچ وجه اجازه استفاده از سوئيتهای RCI را نداريد و هر سال بايد حق شارژ ، هزينه تعميرات و نگهداری و ... را جداگانه پرداخت نماييد. همچنين هزينه بليط رفت و برگشت، هزينه انتقال از فرودگاه تا هتل، هزينه خورد و خوراک و هر هزينه­ي ديگري بر عهده شماست! محصولات تكنولوژي نيز هيچ يك در ايران قابل استعمال و استفاده نيستند. براي آگاهي از قيمت­هاي اصلي محصولات و مقايسه آن با قيمتهاي وحشتناك كوئست مي­توانيد به اين سايتها برويد:

http://www.the-qube.com

http://etronics4less.stores.yahoo.net/mudv40divica.ht

http://www.ekitchenandhome.com/audcmpdivica.html

http://www.directron.com/dv4500.html

http://www.ritzcamera.com/product/541631586.htm

http://www.ritzcamera.com/product/541631586.htm

http://www.amazon.co.uk/Casio-Exilim-EX-M1-Digital-Camera/dp/B000069JY9

http://www.digital-digest.com/news-60088.html

چرا كوئست اينترنشنال به يك شركت كلاه­بردار شهرت يافته است؟

       پس از اينكه كمپاني آمريكائي WinsGold كه بصورت نتورك طلا مي­فروخت كلاه­بردار درآمد و پورسانتهاي مجموعه را پرداخت نكرد، يكي از ليدرهاي بزرگ آن به نام TG Container كه در يك شبكه خبري، شخصيت معتبري داشت براي حفظ اعتبار خود در سال 1998 با الگوبرداري از شركت winsgold  و همكاري دو نفر ديگر به نامهاي ويجي و جو فابريكاس كمپاني Gold Qusest را در زيرزمين خانه خود راه­اندازي مي­كند. اما پس از هشت سال گلد كوئست نيز به مانند الگوي خود كلاه­برداري مي­كند و زماني كه در پرداخت پورسانتهاي فراواني به ليدرهاي ايراني دچار مشكل و ضعف مي­شود، به ناگهان نزديك به 1200000 دلار از e-cardهايي را كه در دست آقايان حسين غفوريان و امين مقاره خرج شده بود باطل اعلام كرد. TC بسياري از بالاسريهاي آنها را Lock كرد. از دست تعادل بسياري از ليدرها بين 100 تا 200 UV كم شد. بيش از 1500UV از دست آقاي غفوريان سوزانده شد. پس از دو هفته اعلام شد كه اعضايي كه با اين e-cardهاي منفي خريد زده بودند دوباره بايد خريد كنند. و بين 1000 تا 140000 دلار نيز بالاسريهاي آنها را جريمه كرد كه از پورسانتهايشان كم شد. همه اينها در شرايطي بود كه شركت اعلام كرد مشكل از خودشان بوده و شخصي از داخل شركت  e-cardهاي مصرف شده را با 10 دلار بين 500 تا 1000 دلار شارژ مي­كرده است. اين در صورتيست كه تمامي اين e-cardها پيش از مصرف در e-card checker كنترل شده بود و با استعلام از خود كوئست رسيد خريد نيز براي آنها صادر شده بود. پس از اين حادثه بسياري از ليدرها به اصطلاح Fail شدند. افراد زيادي در تهران و شيراز و چند شهر ديگر دست به خودكشي زدند. بسياري از تازه وروديها نيز يا دست به شكايت زدند و يا با ربودن بالاسريهاي خود با تهديد و ضرب و شتم مبالغ خود را مطالبه كردند. مجموعه اين اتفاقات سبب شد كه سال 1383 رسما و با تصويب مجلس شوراي اسلامي فعاليت در شركت هرمي گلد كوئست اينترنشنال غيرقانوني و جرم اعلام شود. زماني كه در Vcon مالزي قرار بود بزرگترين Voucher كمپاني طي مراسمي به حسين غفوريان اعطا شود ايشان به نشانه اعتراض به اين كلاه­برداري آشكار كمپاني از به روي سن رفتن و گرفتن آن خودداري كرد. وقتي اين كلاه­برداري به مذاق كمپاني شيرين آمد و سود كلاني بدست آورد. تصميم گرفت اين روش كلاه­برداري را با اعمال كردن قوانين نانوشته­اي چون Carry forward و Flashout همچنان دنبال كند كه نتيجه آن سوخت هزاران uv در مجموعه­هاي مختلف بوده و هست. همچنين نام خود را از گلدكوئست به كوئست اينترنشنال تغيير داد تا پوششي بر اين رسوايي­ها باشد. نمونه اين كلاه­برداريها ادامه يافت تا اين كه در تاريخ 28 آذر 1388 نيز اعلام شد كميسيون بورس و اوراق بهادار آمريكا طي يك نامه 14 صفحه­اي از تخلفات شركت كوئست اينترنشنال و كلاه­برداري 27 ميليون دلاري اين شركت شكايت كرده است كه همين شكايت سبب جمع آوري و توقيف اموال اين شركت در لاس وگاس آمريكا شد. متن و خبر كامل در سايت زير مي­باشد:

http://www.banki.ir/akhbar/1-news/3464-quest-international

چرا دادگاه IAC  به نرسيدن محصولات خريداري شده ايرانيان رسيدگي نمي­كند؟

يك كلاه­برداري ديگر كوئست ، دادگاه IAC (Independent Ajdudication Counsel) است كه كوئست مدعي بود زير نظر دادگاه لاهه بوده و شكايات اينترنتي از راه دور حتي مكاتبه­اي را رسيدگي مي­كند در حاليكه اين بساط توسط خود آقاي ماير صاحب كمپاني ضرب طلاي BH Mayers mint آلمان و از شركاء تجاري كوئست طراحي شده بود و هيچ صحت و حقيقتي نداشت. فقط يك ادعاي دروغين و يك سايت دروغين براي فريب بيشتر مشتريان بود. دادگاه لاهه نيز وجود چنين زيرساختار و وب سايتي را تأييد نكرد. سايت دروغين آن چنين بود:

www.iacforjustice.com

چرا سازمان تجارت جهاني (WTO) كوئست را كلاه­بردار مي­شناسد؟

       يكي ديگر از كلاه­برداريهاي كوئست سوء استفاده از نام سازمان تجارت جهاني است و مدعيست عضو اين سازمان مي­باشد تا خود را معتبر نشان دهد. اين در حاليست كه سازمان تجارت جهاني (World Trade Organization) در اول ژانويه سال 1995 در ژنو سويس بنياد نهاده شد و هدف از تشكيل اين سازمان ارائه خط مشيها و قوانين مشترك در تجارتهاي جهاني ميان كشورها بود. يعني تنها كشورها حق عضويت در اين سازمان را دارند كه طي مراحلي از جمله امضاي يك پروتكل و قرارداد 30 صفحه­اي مي­توانند به عضويت اين سازمان درآيند كه در حال حاضر نيز 153 كشور در اين سازمان عضويت دارند. بنابراين آيا كوئست يك كشور است كه ادعاي عضويت در اين سازمان را دارد؟ حال اگر فرض كنيم كه به راستي كوئست عضو اين سازمان بود نكته ديگر اين است كه بنادري كه به بنادر آزاد تجاري مشهور هستند مشمول قوانين اين سازمان نمي­باشند و چون معاف از رعايت اصول سازمان تجارت جهاني مي­باشند به آنها بنادر آزاد تجاري گفته مي­شود. بنابراين كوئست كه در بندر آزاد تجاري هنگ كنگ فعاليت مي­كند از هر گونه ضوابط و قوانين تجاري سازمان تجارت جهاني معاف است. پس چگونه مي­تواند عضو چنين سازماني باشد؟ نكته مهمتر اين كه هر سازمان تجاري كه مقاصد و نيات سوء تجاري دارد معمولا در چنين بنادر آزاد تجاري فعاليت مي­كنند تا از هرگونه پيگردهاي قانوني رها و آزاد باشند و راحت به تخلف و كلاه­برداري بپردازند كه يك نمونه آن كوئست اينترنشنال است. براي گرفتن اطلاعات بيشتر در مورد سازمان تجارت جهاني به سايت اين سازمان برويد:  

www.wto.org

تعدادي از قوانين تجارت جهاني (WTO) كه ناقض ادعاهاي دروغين كوئست است:

-         هيچ شركتي نمي­تواند سهام يك شركت خارجي ديگر را به طور كامل خريداري نمايد. (مانند شركت Sony ژاپن و شركتEricsson  سوئد كه نيمي از سهام خود را به مشاركت گذاشته، تبديل به يك كمپاني مشترك به نام SonyEricsson شدند. بنابراين ادعاي كوئست مبني بر اين كه سهام برخي شركتها را كاملا خريداري كرده است پوچ و بي­اساس مي­باشد.

-         هيچ شركتي نمي­تواند سهام خود را به شركتي كه تابع كشور عضو سازمان تجارت جهاني نمي­باشد فروخته و يا از آن سهام خريداري نمايد. بنابراين كوئست نمي­تواند حتي درصد كمي از سهام يك شركت خارجي را خريداري كند. درج عبارت زير در پشت بروشورهاي محصولات كوئست بزرگترين گواه اين است كه كوئست هرگز در ضرب طلاي كارخانه آلماني شريك و سهامدار نيست: Minted by: B.H.Mayers Mint - Germany

-        شركتهايي كه كشورهاي تابع آنها عضو سازمان تجارت جهاني نيستند و يا در بنادر آزاد تجاري فعاليت اقتصادي دارند مشمول قوانين سازمان تجارت جهاني نبوده و در نتيجه اين سازمان تعهد و مسئوليتي در قبال تخلف اين شركتها ندارد. بر اين اساس كوئست شرايط هر گونه تخلف تجاري را دارد.

سوء استفاده و كلاه­برداري از نام ADB :

       كوئست مدعي است تحت حمايت سازمان ADB(Asian Development Bank) يا بانك توسعه آسيايي مي­باشد و تنها دليل و استدلال آنها از اين ادعا عضويت يكي از اعضاي هيئت مديره آن در اين سازمان است كه اين عضويت هم هيچگاه مستند ارائه نشد. از طرف ديگر اين سازمان كه زير نظر ESCAP(The United Nation and Social Commission for Asia and the Paciffic) مي­باشد ميان كشورها عضوگيري دارد نه شركت­ها و در برنامه­هاي خود نظير اعطاي وام، كمكهاي مديريتي، اجراي پروژه­هاي اقتصادي، سياستگذاري­هاي كلان، ايجاد تشكلهاي اقتصادي و بررسي جوامع اقتصادي فقط در محدوده كشورهاي هموند خود فعاليت دارد. از همه مهمتر كشور آزاد تجاري هنگ كنگ كه كوئست در آنجاست عضو اين سازمان نيست.